Γίνε αλτρουίστρια!

Ναι, ναι, ναι, ξέρω πως τα τηλέφωνα τα κλείνω γρήγορα
Και πριν προλάβεις να ρωτήσεις τι έχω, ουρλιάζω "ΤΙΠΟΤΑ"

Και ναι, όταν μου πες "όταν κάνεις έτσι, με σκοτώνεις."
Σου είπα "Δεν με νοιάζει. Δεν είσαι ο Αντώνης."

Και ναι, στ'αρχίδια μου αν με φοβάται ο κύκλος σου
"Ο τρελός μαχαιροβγάλτης", ο "νταής", ο "ψυχάκιας"
ίσως και να είναι ο μόνος φίλος σου.

Και ντάξει, είμαι ανυπόμονος, αυτοαναφορικός, απότομος

Αλλά μόνο επειδή ξέρω πως ό,τι και να είναι αυτό που μας κυνηγάει,
εγώ είμαι ο επόμενος.

2 χιλιάρικα για ένα πιστόλι καθαρό
μα όλα τα βρώμικα λεφτά του κόσμου δεν καθαρίζουν
το "τούτο δω"

Και ναι, ασχολούμαι πιο πολύ με την εκδίκηση μου
5 μήνες μέχρι να ολοκληρωθεί η αποστολή μου
Και όλη η ντροπή δική τους, ούτε μισή της μισής δική μου.
Και ξέρουν πως αν με δουν, θα μιλήσουν με το σπαθί μου.
Γιατί τον περασμένο Μάρτιο, 
δεν πούλησα,
ΧΑΡΙΣΑ
την ψυχή μου.

Και αρνούμαι την αγωγή μου, θέλω να θρέψω την εμμονή μου.

Ναι, ναι, ναι, δουλειά, προπόνηση, κι εσύ.
Aλλά να σου πω την αλήθεια, 
εδώ και μερικούς μήνες η μόνη βδομάδα που είμαι καλά είναι όταν είσαι δίπλα μου.
δηλαδή,
μην θεωρήσεις πως αυτό το ποίημα είναι μια γλιτσιάρικη παράκληση να κάτσεις παραπάνω ουτως ώστε να καλύψεις τις δικές μου ανάγκες.
Δες το αλλιώς:
Μου κάνεις καλό. Όταν μου κάνεις καλό, δεν θελω να κανω κακο στον κοσμο.
Μην κατσεις για μενα.
Κατσε για τον αμαχο πληθυσμο.
Μην εισαι ηλιθια.
Γινε αλτρουίστρια!

Γιατί;

Σισέμπορες
Γιατροί
Ψυχολόγοι
Γονείς
Εργοδοτες
Συναδελφοι
Συνεργατες

Η Εμμα, που θα της πεις πως θες να πεθανεις
και θα σου πει
"ειμαι εδω για σενα"
λιγο πριν γυρισει πλευρο και κοιμηθει.

Μην εμπιστευτεις κανεναν.
Ολοι θελουν το κακο σου.
Το συνδρομο συνωμοσιας ειναι καλυτερο απ'το συνδρομο Στοκχολμης.
Παντα να εισαι οπλισμενος.
Ποτε μην λες τι σκεφτεσαι.
Ολοι θελουν το κακο σου.
Μην εμπιστευτεις κανεναν.

Εκτος
αν δεις το Βδελυγμα.
Αν δεις το Βδελυγμα, εμπιστευσου τον.

Αν δεις το Βδελυγμα, παρτον αγκαλια και θα σε σφιξει πιο σφιχτα.
Αν δεις το Βδελυγμα, δωστου το χερι, θα στο δωσει πισω
και δεν θα το αφησει μεχρι να του φθαρει το δερμα.
Αν δεις το Βδελυγμα προσεχε το,

αλλιως θα σκοτωσω τα παιδια σου, και τα παιδια των παιδιων σου, και τα παιδια με τα οποια παιζαν τα παιδια των παιδιων σου.

Αν δεις το Βδελυγμα, φιλησε τον
κρατα του, με γαμημενη προσοχη, τα μαγουλα
ξαναφιλησε τον
κλαψε,
οσο δεν εκλαψες ποτε σου.
Κλαψε μεχρι να με πεισεις οτι λυπασαι.
Σκουπισε τα δακρυα,
ανεβασε την μουρη σου
ξανα-ξαναφιλησε τον, απο μενα
και σε παρακαλω, 
απλά
ρωτα τον
"γιατι το κανες αυτο στον Γιαννη;"

Θα είμαι στην Μάϊκονος, με τον Τήλερ, The Creator.

Χθες με δέσαν τα μεσάνυχτα. Όχι για ποινικούς λόγους, για ψυχιατρικούς.
Οι καταθεσεις ελπιζουμε να πεισουν τον Εισαγγελεα να μην προβει σε προωρο εγκλεισμο μου στο Δαφνί ή στο Αιγινήτειο. Ο υπαστυνόμος μου είπε πως βρίσκομαι ύπο ηλεκτρονική παρακολούθηση.
Σταματήστε να στέλνετε χουιτιές στο ΦΒ.
Προσέξτε.
Εγώ θα δω τι θα κάνω.
Εγώ
ετοιμαζω το διαβατηριο
που εβγαλα καψαλισμένο απτον κώλο του Νικητα Κλιντ
να φυγω στη Νεα Υορκη
σε καθε mural του Μπιγκι,
ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΠΑΝΩ "ΒΔΕΛΥΓΜΑ" ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΡΕΙ

Εγώ
θα είμαι ξανά στην Βαρκελώνη
με τους πορτοφολάδες που λειτουργούν σαν αθόρυβα γεράκια
με μια χειρουργική ακρίβεια η οποία απλά ακινητοποιεί το θύμα στα ΜΜΜ, χωρίς να το βλάψει σωματικά.

Και κάποια στιγμή

Εμένα

ίσως με δεις

με την περούκα του IGOR 
ινκόγκνιτο στην Μάϊκονος,
παρέα με τον Τήλερ, The Creator 
πίνοντας την λεμονάδα μου αργά
και βουτώντας
στα νερά
από την βάρκα
που δεν έκλεψα ακόμα, σκύλα.

Τρένο

Γελάω με όσους ζαλίζονται στα τρένα.
Εγώ ξαπλώνω στο βρώμικο πάτωμα και αφήνω την ταχύτητα του να με νανουρίσει.

Δεν βγαίνω ποτέ. 

Είναι ρίσκο να μένεις στο τρένο,
πολύ πιθανόν
να σε ποδοπατήσουν 

ευυπόληπτοι πολίτες
που βιάζονται να φτάσουν απ'τον Πειραιά στην Κηφισιά, για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα ποτέ.

Εγώ περνάω καλά στο πάτωμα του τρένου πάντως.
Και τα ψίχουλα από τα κουλούρια και τις τυρόπιτες έχω
και σταγόνες βροχής 

και μερικές φορές στέκομαι τυχερός
-ή άτυχος-
και περνάει κάποιο κορίτσι απ'το βαγόνι μου
και τυγχάνει να του αρέσω
και ρίχνουμε κανένα γαμησάκι.
Μου μιλάει υπέροχα,
είμαι ο καλύτερος
κανείς άλλος δεν ξαπλώνει στο πάτωμα όπως εγώ
κανείς άλλος δεν παραμιλά καλύτερα στον ύπνο του
κανείς άλλος δεν αυτοτραυματίζεται πιο θεαματικά
και γενικά,
γαμάω
μέχρι
να φτάσει
στην στάση της
και πατήσει πάνω στην πλάτη μου για να προλάβει τις φίλες της
οι οποίες
όλως τυχαίως
φοράνε το ίδιο νούμερο παπούτσι
με αυτό που πάταγε την πλάτη μου.

Δεν γαμιέται.
Δεν γαμιέμαι, εδώ και μήνες
Έχω βαρεθεί να βλέπω χαμηλά
Έχω βαρεθεί να βλέπω άσχημες, αταίριαστες κάλτσες
Έχω βαρεθεί να βλέπω τσίχλες
ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΜΥΡΙΖΩ ΚΑΤΟΥΡΟ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΑΠΤΙΣ ΧΕΙΡΟΛΑΒΕΣ
Αρπάζω τον πρώτο ευυπόληπτο πολίτη που  βρίσκω απ΄το μπατζάκι του παντελονιού του
αλλά κατά λάθος τον ξεβρακώνω
και ένα βαγόνι γεμάτο ευυπόληπτους πολίτες -πλην τον ξεβράκωτο-
αρχίζει να με κλωτσάει
αποκαλώντας με ανώμαλο
αδερφή
κλέφτη παντελονιών
πρεζάκια
επίδοξο ληστή ενεχυροδανειστηρίου
απειλή για την κανονικότητα και τα μεσιτικά γραφεία.
Όσο μου ράγιζαν τα πλευρά,
άκουσα κάτι φωνές σε διαφορετική συχνότητα
"ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ"
"ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ;"
Ο όχλος όμως, ξαφνιασμένος, απάντησε ομόφωνα
"ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ;"
και τότε άρχισαν να χτυπάνε και εκείνους.
Τεσσερις γυναίκες και δύο αντρες
τρώνε ξύλο μαζί με εμένα
για εμένα
για έναν άγνωστο;
για έναν άγνωστο απ'το πάτωμα;
Όσο ένας με κλώτσαγε στα αρχίδια,
κοίταξα τα παιδιά και τους χαμογέλασα
και χαμογέλασαν και εκείνα..
Λίγο είχαμε ακόμα.
Σύντομα χτύπησε το βιολογικό τους ρολόι
και σταμάτησαν να μας κοπανάνε
αφού το τρένο έφτασε στον προορισμό τους.
Έφυγαν από το βαγόνι
αγχωμένοι
μην τυχόν και αργήσουν στην δουλειά τους.

Μείναμε μόνο του τρένου οι κολασμένοι.
Ξαπλωμένοι όλοι χάμω,
δεν βγάζαμε κιχ.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα πολύ γρηγορα
"ΓΕΙΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΗΚΑ",
και ντράπηκα γιατί το είπα τόσο περίεργα που νομίζω πως πίστεψαν ότι απ΄την αμηχανια μου ντράπηκα και τραύλισα και είπα "για-γιάννης χάρηκα" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων δεν ξέρω.
Δόξα τον οδηγό του Τρένου,
σχεδόν αμέσως άκουσα "Κι εγώ Γιάννης αδερφέ."
μετά άκουσα "Βαγγέλης αγορίνα, χάρηκα κι εγώ"
και σκέφτηκα ότι πάντα ήθελα να με λένε "Βαγγέλη" για κάποιο λόγο, είναι όνομα που σου γεμίζει το στόμα.
"Έλενα, χάρηκα"
"Εγώ Ελένη, χάρηκα κι εγώ"
εύκολο να τα θυμάσαι, τέλεια, το γκρουπ των δαρμένων υπερηρώων μας έχει ωραία ονόματα
"Δανάη. Χάρηκα"
λακωνική, to the point, την πάω ήδη
"Εγώ είμαι η Εμμανουέλα.. Χάρηκα κι εγώ.."
δεν μου πέρασε απολύτως καμία πρόστυχη σκέψη με αυτό το όνομα το ορκίζομαι στον Όδηγό του Τρένου παιδιά μπέσα τώρα

Πήρα άλλη μια βαθιά ανάσα και είπα
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΙΔΙΑ"
Τα παιδια με μουτζωσαν γελωντας
γελασα κι εγω
και μετα βογγιξαμε απ΄τον πονο
και μετα γελασαμε με το βογγητο μου.
Τους είπα
"Τελικά καταλήξαμε όλοι στο πάτωμα"
Και μου απάντησαν όλοι μαζί
"Και που αλλού να είμαστε;"

Εσύ

ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ

Βρίσκομαι σε μεταβατικό στάδιο.
Όσα κοιτούσα με σιγουριά, τώρα τα κοιτάω με μισό μάτι.
Περνάω κυριολεκτικά κρίση μέσης ηλικίας, γιατί τόσο μαλάκας που είμαι δεν θα φτάσω τα πενήντα.
Έχω κάνει μαλακίες σε αγνώστους, έχω φερθεί σωστά σε γνωστούς
και ότι και να γράψω
είναι ένας κιμάς
μισός μοσχαρίσιος-μισός ανθρωπίσιος
ενοχές και δικαιολογίες και καααααααααααααααααααααααααααπου εδω
αρχίζω και με βαριέμαι.
Εσύ
γιατί δεν με βαριέσαι;

ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΔΥ

Πες στον σατανά να πα να γαμηθεί
έχω την νύφη του στην αγκαλιά μου
Πες στον πουθενά να ψάξει τρύπα να κρυφτεί
έχει την τύχη του στα κέφια της η γκόμενά μου
Μιά στιγμή... Όχι, χίλιες εννιακόσιες ενενήντα εννιά
και μία. εξακόσιες εξήντα επτά φορές
σε κλινικές, νοσοκομεία, 
μα σε καμία 
απ'αυτές δεν ενεπλάκη αυτή που βρίζει ο εμ-σι για να γεμίζει τα ρεφρεν
η ένστολη τρομοκρατία, 
δηλαδή,

αυτή η ρίμα η κλισε...
-ΠΕΣ ΤΟ ΝΑ ΠΑ  ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ
ντάξει, 
η
χωροφυλακή.



Έχω μία μικρή υποψία
πως οι καυγάδες μας γεννάνε σύμπαντα.
μιά πικρή υπεροψία
από όταν οι πάντες μας λέγανε "τίποτα".
Απ'την δικιά μας οπτική γωνία,
δεν φτάνουν της τάξης σας όλα τα χρήματα, κύριοι
Για να μην κάνουμε ΤΗΝ αταξία
και μετά να σας κατουράμε απ'τα σύννεφα, ηλίθιοι.











ΕΚΤΟ ΒΡΑΔΥ.

Σε ενα λεπτο ακριβως γινεσαι εικοσιένα
ελπίζω
να μην ωριμάσεις ξαφνικά
τώρα που μπορείς να πιεις αλκοόλ στις ΗΠΑ
και να τζογάρεις στα καζίνα
και σου φανεί λίγο
το να πίνουμε τσιγάρα
και να βλέπουμε
αννίτα πάννια
αγκαλιά.
Ερχομαι να σε αγκαλιασω και να σου δωσω ενα σκετο ελληνικο τσιγαρο
ενω εχω βαλει
την αγαπημενη μας κυπριακη σειρα
να παιζει

ΕΒΔΟΜΟ ΠΡΩΙ

Συνηθως φερομαι σαν μαλακας οποτε εχω στερητικα
και τωρα που το πληκτρολογω αυτο τρεμουν τα χερια μου
αλλα σημερα γιορταζεις 
και παντα χαιροσουν με τις συμβατικες γιορτες
και η χαρα σου ειναι το μοναδικο υποκαταστατο που εχω βρει για τις βενζοδιαζεπινες
οποτε δωσε λιγο ακομα και θα γινω μια χαρα.
Σκατα στις παρομοιωσεις και στις αναλογιες και στην σωστη συνταξη, στην γραμματικη στην ορθογραφια και στις σινονιμες λεξεις
εγω θελω απλα να σου δειξω πως σαγαπαω με τον πιο απλο τροπο.
Οπως αγαπω το οξυγονο,
τον ηλιο
και το νερο
χωρις να γραφω ασταματητα για αυτα
καθως τα θεωρω αυτονοητα για την υπαρξη μου
καπως ετσι παει και με σενα.
Σε θεωρω θεμελιακο παραγοντα στο να ειμαι αυτο που ειμαι ανα πασα στιγμη,
στο οτι εκοψα τις σκονες γιατι εσυ με ξεχαρμανιαζες
στο οτι δεν κλεβω πια γιατι οταν πειναω με ταιζεις
στο οτι δεν χτυπαω, δεν βγαζω μαχαιρια και μαλακιες που σιχαινομαι πια
γιατι
μου θυμησες πως καθε ανθρωπος δεν ειναι αψυχο μπακγκραουντ σκηνικο της ζωης μου
γιατι
μου θυμησες το ονομα μου.
Αστείο;
Έφαγα πόσες σαβούρες στη βροχή
με πατσαβούρες στη ζωή
για να φτάσω εδώ.
Δεν έχω κάτι να πω.
Σ'αγαπώ.
Εσύ;