Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Εσύ


ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ

Βρίσκομαι σε μεταβατικό στάδιο.
Όσα κοιτούσα με σιγουριά, τώρα τα κοιτάω με μισό μάτι.
Περνάω κυριολεκτικά κρίση μέσης ηλικίας, γιατί τόσο μαλάκας που είμαι δεν θα φτάσω τα πενήντα.
Έχω κάνει μαλακίες σε αγνώστους, έχω φερθεί σωστά σε γνωστούς
και ότι και να γράψω
είναι ένας κιμάς
μισός μοσχαρίσιος-μισός ανθρωπίσιος
ενοχές και δικαιολογίες και καααααααααααααααααααααααααααπου εδω
αρχίζω και με βαριέμαι.
Εσύ
γιατί δεν με βαριέσαι;

ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΔΥ

Πες στον σατανά να πα να γαμηθεί
έχω την νύφη του στην αγκαλιά μου

Πες στον πουθενά να ψάξει τρύπα να κρυφτεί
έχει την τύχη του στα κέφια της η γκόμενά μου

Μιά στιγμή... Όχι, χίλιες εννιακόσιες ενενήντα εννιά
και μία. εξακόσιες εξήντα επτά φορές

σε κλινικές, νοσοκομεία, 
μα σε καμία 
απ'αυτές δεν ενεπλάκη αυτή που βρίζει ο εμ-σι για να γεμίζει τα ρεφρεν
η ένστολη τρομοκρατία, 

δηλαδή,

αυτή η ρίμα η κλισε...
-ΠΕΣ ΤΟ ΝΑ ΠΑ 
 ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ
ντάξει, 
η
χωροφυλακή.



Έχω μία μικρή υποψία
πως οι καυγάδες μας γεννάνε σύμπαντα.
μιά πικρή υπεροψία
από όταν οι πάντες μας λέγανε "τίποτα".

Απ'την δικιά μας οπτική γωνία,
δεν φτάνουν της τάξης σας όλα τα χρήματα, κύριοι
Για να μην κάνουμε ΤΗΝ αταξία
και μετά να σας κατουράμε απ'τα σύννεφα, ηλίθιοι.












ΕΚΤΟ ΒΡΑΔΥ.

Σε ενα λεπτο ακριβως γινεσαι εικοσιένα
ελπίζω
να μην ωριμάσεις ξαφνικά
τώρα που μπορείς να πιεις αλκοόλ στις ΗΠΑ
και να τζογάρεις στα καζίνα
και σου φανεί λίγο
το να πίνουμε τσιγάρα
και να βλέπουμε
αννίτα πάννια

αγκαλιά.
Ερχομαι να σε αγκαλιασω και να σου δωσω ενα σκετο ελληνικο τσιγαρο
ενω εχω βαλει
την αγαπημενη μας κυπριακη σειρα
να παιζει

ΕΒΔΟΜΟ ΠΡΩΙ


Συνηθως φερομαι σαν μαλακας οποτε εχω στερητικα
και τωρα που το πληκτρολογω αυτο τρεμουν τα χερια μου
αλλα σημερα γιορταζεις 
και παντα χαιροσουν με τις συμβατικες γιορτες
και η χαρα σου ειναι το μοναδικο υποκαταστατο που εχω βρει για τις βενζοδιαζεπινες
οποτε δωσε λιγο ακομα 
και θα γινω μια χαρα.
Σκατα στις παρομοιωσεις και στις αναλογιες και στην σωστη συνταξη, στην γραμματικη στην ορθογραφια και στις σινονιμες λεξεις
εγω θελω απλα να σου δειξω πως σαγαπαω με τον πιο απλο τροπο.
Οπως αγαπω το οξυγονο,
τον ηλιο
και το νερο
χωρις να γραφω ασταματητα για αυτα
καθως τα θεωρω αυτονοητα για την υπαρξη μου
καπως ετσι παει και με σενα.
Σε θεωρω θεμελιακο παραγοντα στο να ειμαι αυτο που ειμαι ανα πασα στιγμη,
στο οτι εκοψα τις σκονες γιατι εσυ με ξεχαρμανιαζες
στο οτι δεν κλεβω πια γιατι οταν πειναω με ταιζεις
στο οτι δεν χτυπαω, δεν βγαζω μαχαιρια και μαλακιες που σιχαινομαι πια
γιατι
μου θυμησες πως καθε ανθρωπος δεν ειναι αψυχο μπακγκραουντ σκηνικο της ζωης μου
γιατι
μου θυμησες το ονομα μου.
Αστείο;
Έφαγα πόσες σαβούρες στη βροχή
με πατσαβούρες στη ζωή
για να φτάσω εδώ.
Δεν έχω κάτι να πω.
Σ'αγαπώ.
Εσύ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου