"Πώς να πεθάνετε μόνοι" - Ταξιδιωτικός Οδηγός

Βρείτε την ψυχική ασθένεια που κληρονομήσατε από την οικογένεια σας.

Λογικά θα βρίσκεται στο υπόγειο, σε κάποιο παλιό μπαούλο του παππού.

Φορέστε την. 

Νιώστε το τραχύ ύφασμά της να γδέρνει το δέρμα σας και να αφήνει μόνο τους μύες σας να φαίνονται.
Έπειτα συνεχίστε να την φοράτε. Γιατί την συνηθίσατε. Γιατί σας ταιριάζει. Γιατί χωρίς δέρμα,
κρυώνετε...

Το επόμενο βήμα είναι να βρείτε τον κατάλληλο συνταξιδιώτη.
Πρέπει να φοράει κι αυτός ένα ανάλογο, αν όχι ίδιο, πανωφόρι.
Ανοιχτείτε. Μιλήστε. Ερωτευτείτε. Νιώστε πόνο για εκείνον.

Και τότε, όσο εκείνος δεν κοιτάει, με μιά απότομη κίνηση...
ξεγυμνώστε τον απ'το παλτό ψυχολογικών που φοράει.

Κι εκείνος θα σοκαριστεί, αλλά θα σας αγαπήσει παραπάνω.
Και μόλις σας αγαπήσει παραπάνω, θα θελήσει κι αυτός να σας απαλλάξει
απ'το σύμπλεγμα ασθενειών που αποτελεί την γκαρνταρόμπα σας.

Αλλά εσείς κρυώνετε. Δεν το βγάζετε. Κρυώνετε πολύ.

Και στην τελική,
αυτα τα σκατορούχα ήταν πάντα εκεί για μένα,
η φυσική άμυνα του οργανισμού μου απέναντι στους εξωτερικούς εισβολείς.
Δεν σκέφτηκαν ποτέ να με αφήσουν.
Ίσα-ίσα, η μόνη τους έγνοια είναι να σφιχτούν ακόμα περισσότερο απάνω μου.

Γιαυτό λοιπόν δεν το βγάζω. 

Γιατί εσύ κάποια στιγμή θα φύγεις.
Γιατί το ξέρω.
Γιατί έτσι είναι η ζωή.

Θέλω τουλάχιστον να μην πεθάνω μόνος.

Δεν θέλω να με βρουν νεκρό και γυμνό από γλίστρα στην μπανιέρα μου.

Θέλω να με βρουν πνιγμένο ασφυκτικά από το παλτό που δεν άφησα και δεν με άφησε ποτέ.

Δεν θέλω να πεθάνω μόνος.

"Απόψε στις ειδήσεις των 8, 21 ετών καλλιτέχνης βρέθηκε νεκρός, έχοντας κάνει κόμπο τον γιακά του σε σημείο ασφυξίας, σε μια πρωτοφανή και πρωτότυπη αυτοκτονία. Στο σπίτι του δεν βρέθηκαν άλλοι άνθρωποι, ή άλλα πτώματα.
Πέθανε μόνος."

Αυτόματη Γραφή (1η Απόπειρα)

Χέρια, αίματα, τοίχοι καταραμένοι, θάνατος, κόλαση και το μαχαίρι έχει μείνει καρφωμένο σε έναν μανδύα στον τάφο και ο φορέας του μανδύα πέθανε απ’τον φόβο του νομίζοντας πως κάποιος νεκρός τον άρπαξε. 

Μαχαίρι, σκουλήκι, στον λαιμό, φωνητικές χορδές, καρωτύδα, λαρρύγγι, δόντια, πόδια κομμένα που δεν περπάτησαν ποτέ γιατί δεν βρήκαν το κατάλληλο μέγεθος παπουτσιών. 

Θα σκοτώσω τα παιδιά σου. Την οικογένεια σου, αρκεί να περάσει αρκετός χρόνος για να μην με καταλάβουν, κρεμασμένος από ένα δέντρο, αφυδάτωση, το πτώμα σου στους γονείς σου, οι γονείς σου πτώματα, πιώματα, στερητικά με κάναν να μιλάω εριστικά που λέει κι ο ανέμης, εθισμένος στα χάπια, εθισμένος στον έρωτα, εθισμένος στον θάνατο, μεθυσμένος απτην ζωή, μπερδεμένος και ΨΩΛΉ. 

Κανω ομοιοκαταληξιες από συνηθεια, πιστευω πως ειμαι ένα ανωτερο και ταυτοχρονα ένα κατωτερο ειδος ανθρωπου, το «χομο σαπιενς» δεν με εκφραζει, το «χομο ερεκτους» εχει πιο πολύ πλακα γιατι το καυλι μου λειτουργει καλα. Γυναικα, γυμνη, αληθεια, ντυμενη, στο κρεβατι μου και οι δυο, και δεν ξερω ποια να παντρευτω και ποια να πηδηξω.