οι καμπάνες χτυπάνε
κι είναι κυριακή
και έχω τα χέρια μου γεμάτα μικρόβια
και αίμα κι έχει
σαλέψει το ματι μου απ' την αυπνία, τα
ντραγκζ και το μεταλλαγμένο RNA.
οι φωνές δεν είναι στο κεφάλι μου
οι φωνές είναι κάτω απ' τη γη
είναι φωνές που επιζούν χάρη στην
αρχαία νεκρομαντεία
της φόνισσας του παπαδιαμάντη
φωνάζουν οι άγριοι των τελευταίων ημερών:
πάρε ένα τσεκούρι
πάρε ένα σφυρί
πάρε το δρεπάνι κι αν δεις
πως δεν σου σου αρκεί πάρε
ένα αντιαρματικό που δοκιμάστηκε στη βόρεια συρία
σφάξε έναν μικροαστό
σφάξε μαζί με έναν μικροαστό
σφάξε χωρίς λύπη χωρίς μετάνοια
σφάξε τη διοίκηση των αμερικάνων προσκόπων
σφάξε την ιεραρχία της καθολικής εκκλησίας
σφάξε ένα άθλιο ραππερ
σφάξε χωρίς μετάνοια χωρίς λύπη
μην ξεχνάς
ένας μεγαλομαφιόζος
που απλώνει τα βρωμόχερα του
πάνω στο έφηβο μέλλον
δεν είναι άνθρωπος
δεν είναι ζώο
είναι ένα ζουζούνι
μέσα στον υπολογιστή της υπέροχης ζωής μας
σφάξτον με την απόλαυση και την χαλαρότητα
του να μαζεύεις διαμάντια
στο Spyro 2: gateway to glimmer.
***********************************************************************************
Και την Έβδομη Ημέρα,
το Μεσσιακό μου Σύνδρομο ξεκουράζεται.
Οι γαμημένες καμπάνες τσούζουν τα αυτιά μου.
Ένας φίλος βρίσκεται πάλι σε drug induced psychosis κι εγώ δεν ξέρω αν βαστάω αρκετό Χριστό μέσα μου για να τον βοηθήσω.
Στρίβω ένα τσιγάρο δίπλα του και απλά υπάρχω.
Μονολογεί.
Μονολογεί με προτάγματα.
Ένα ντελίριο εμπρηστικό, αυθεντικό, προβοκατόρικο, καυλωτικό, εμετικό.
Σαν να πας να γαμησεις και να χρησιμοποιείς τα ξερατά του παρτενέρ σου ως λιπαντικό για την διείσδυση.... περίεργο, άλλα έχει μία οργανική ζεστασιά.
Μισεί τους πάντες
Μισεί τους ράππερς
Και συμφωνώ
Κι ας έχω μπάρες.
Είπαμε για κεινη την φορα
Που τους κερασαμε 10 γραμμαρια σκληρα ναρκωτικα
Και δεν τους ειδαμε ξανα
απο κοντα.
Γελασαμε δυνατα.
Ειπαμε για οσους διαχωριζουν την προσωπικοτητα
απο τον καλλιτεχνη.
Ναι, οκ.
Απλως για να συμβαινει αυτο,
πρεπει, εμ,
να υπαρχει
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Ή
ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΧΝΗ.
Γελάμε υστερικά.
Ο φίλος μου πεθαίνει.
Και το ξέρει.
Βγάζει το ξυράφι
που κρύβει κάτω απ'την γλώσσα του
και υπογράφει στον καρπό
στο αριστερό του χέρι:
"Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΟΤΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΡΑΠΠΕΡ ΚΡΕΜΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟΥ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ HYPE MAN ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ"
Και τελείωσε.
Και πήρα το ξυράφι από το κρύο του χέρι
και το 'βαλα κάτω από την δική μου γλώσσα.
Και πάνω που πήγα να γυρίσω
τον Ελλαδικό χώρο
προσπαθώντας
να σκίσω
τα λαρύγγια
όλων των ραππάδων
με το να τους γλωσσοφιλήσω,
η γαμημένη καινούρια βδομάδα ξεκίνησε.
