Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Για όσες ώρες δεν περάσαμε μαζί


Είμαι περήφανος για μένα.

Περήφανος γιατί γαμάω, γιατί γαμάω στο ραπ
και γιατί συσχετίζομαι με άτομα σαν εσένα.

Με ξέρεις από παιδί
και ξέρεις πως είμαι ακόμα παιδί
με μια υπόκρουση μουσική
απ'τον καλύτερο μας φίλο.

Αστεία
Συζήτηση
Ληστεία
Ναρκωτικά
Απομυθοποίηση
Αποτοξίνωση.

Όλα τα περάσαμε μαζί,
απλά χώρια
Εύχομαι να σου χουν φυτρώσει εκείνα τα σπόρια
που λέγαμε κάποτε, θυμάσαι;

Κάθε πότε με θυμάσαι;
Εγώ μετράω τις ώρες που χάσαμε
γιατί κοιμάμαι
γιατί λυπάμαι
γιατί με λεν γιαννάκη
γιατί είμαι τζάνκι

σκέφτηκα πόσες φορές στην αθήνα έχω κλειστεί σπίτι
με τα χάπια αγκαλιά
με κατάπιαν αυτά
και ξέχασα να κανονίσω να βρεθούμε από κοντά.

Ντρέπομαι που είμαι ο "φρικάκιας", πια.
Κάθε φορά που τον τόνο υψώνω θέλω να μου κοψω την μιλιά.
Απλά αφήνω ελεύθερο τον εγωισμό και τον θυμό
κι αξίζω κάθε ενοχή για αυτό
μα όχι αυτόλύπηση, το εξηγώ.

Ντρέπομαι που γράφω αυτό.
Ντρέπομαι πως θα το βρεις υπερβολικό.
Ίσως να είναι ενοχικό ή εμμονικό
ίσως να μην καταλαβαίνεις καν τι εννοώ
Πριν το ηχογραφήσω, κράτα αυτό:
μου λείπεις και σ'αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου